Archive | Overig

De ark van Wolf

19 oktober 2010

Wolf bouwt zijn eigen ark op een plaid. De vloer is de zee.
Morgen moet ik op schoolkamp met acht moeilijk opvoedbare pubers, ergens in een wei. Echte koeien en alles, geen grap. Met dit weer, in mijn huidige, oververmoeide toestand. Ik zie ertegenop als een blok.

Wolf’s building his own arc. Our white floor is the sea. Tomorrow I’m going on school camp with eight teenagers with ADHD and autism. It’s raining cats and dogs and our camp is in a meadow. (with real cows! Seriously!) Oh my God, let it be friday…

Brave dochter

9 oktober 2010

Mijn moeder komt altijd Heel Graag kijken als ik op moet treden. Ze is mijn grootse fan. Nou ja, eigenlijk haar eigen fan, want als ze komt kijken vertelt ze altijd aan iedereen dat ik dankzij haar in dit vak terecht gekomen ben en dat ik al mijn zogenoemde talent van haar heb geërfd. Enfin, bijzonder dus, maar erg fijn uiteraard dat ze zo trots op me is. Vanavond kwam ze kijken bij een thema-avond van een collega en mij. En omdat ik zo’n brave dochter ben, (soms) studeerde ik speciaal voor haar d’r lievelingsliedje in.

Leuk nieuws! :)

3 oktober 2010

We krijgen een tweede kindje! Hij of zij wordt in april verwacht. We zijn erg blij, Wolf ook want die vroeg er al maanden naar. ‘Zit er al een baby in je buik mama?’ Hij had de knoop duidelijk al doorgehakt voordat wijzelf zover waren.

Uit Kopenhagen, toen we al het vermoeden hadden dat ik zwanger zou zijn, brachten we alvast wat mooie Scandinavische babyspulletjes mee. Het mutsje kocht ik op ‘de Hippe Markt’ van de Utrechtse fabriek.
We hebben er zin in! Dat het maar snel en vooral voorspoedig april mag worden…

We’re expecting a new baby, so we’re very happy! Wolf will have a babybrother or -sister, and is very excited, since he’s been asking for it for like almost a year now. He clearly made the decision far before we did. Baby will be born in april, if everything goes as calculated. In Copenhagen we bought some baby-stuff to get ourselves in the mood, because at that moment we already thought I would be pregnant.

Stom!

12 september 2010

Vroeger, voordat ik zwanger raakte van Wolf, was ik een Stoere Artiest. Spelen hoorde bij mijn leven, meestal vier of vijf avonden per week. Alles veranderde toen ik moeder werd. Ik was ineens niet meer onbevangen. Ik werd minder zeker van mezelf, zenuwachtiger, alsof ik ineens wist wat er te verliezen is in het leven. Het moederschap maakte me geen makkelijker mens, vooral niet voor mezelf. Op mijn spel had het invloed, die onzekerheid. Vaker koos ik ervoor met een lieve mede-artiest op te treden in plaats van alleen. Ik koos voor bekende locaties, veilige situaties en vond het prima zo.
Deze week werd ik gebeld door een oude opdrachtgever, eentje waar ik vaak voor speelde toen Wolf er nog niet was, in de randstad. Of ik alsjeblieft kon komen zingen, ze zaten omhoog. Ik was er ruim twee jaar niet geweest. Stréss dat ik gehad heb deze week, niet te filmen. Ik heb er zelfs over gedroomd. Dat ik het niet meer kon, mijn tekst zou vergeten, dat alle collegae me slecht zouden vinden, de hele toestand passeerde de revue. Vanavond moest ik erheen, alleen. Kom ik daar aan, zie al die mensen weer die ik toch wel gemist bleek te hebben (en zij mij! Ik was ook erg blij om hem weer eens te zien) en vanaf de eerste noot is het goed, ben ik in mijn element. Heb ik me de hele week voor niets druk gemaakt. Dát is dus echt stom. Ik moet mijn oude artiesten-ik maar weer eens gaan zoeken. Ze is namelijk erg leuk.

About being insecure about one of the things in life I love the most and how stupid it is to feel this way.