Archive | Wolf Jonah

10 jaar!

Vandaag is het precies tien jaar geleden dat ik mijn eerste blog hier op Zilverblauw live zette. Omdat ik zelf een trouwe volger ben (als ik eenmaal een inspirerend blog/account volg, vind ik het heel leuk om langere tijd te blijven volgen en ontwikkeling en progressie te zien), post ik vandaag bij uitzondering weer eens een familiefoto. Ik heb veel geschreven over en laten zien van onze kinderen toen ze nog klein waren. Naarmate ze ouder werden, vond ik dat het voortdurend delen van hun beelden niet meer aan mij was en verdwenen ze steeds meer van mijn blog en voor lezers uit beeld. Voor vandaag zijn ze even terug. Wolf is inmiddels 13, zit in de brugklas van de HAVO en Mus is afgelopen maand 9 geworden en zit in groep 5. Dit portret kreeg ik van ze voor mijn verjaardag en werd gemaakt door onze lokale fotograaf Masja Vlaminckx. Ik wilde graag eens een foto van ons alle vier samen, omdat we die maar zelden maken en het zo’n mooi tijdsmonument is. De kat (onze #rotsiamees) en de kip (Mus’ kip Snoopy, zo’n leuk dier) mochten er ook bij.

Op Instagram geef ik ter ere van 10 jaar Zilverblauw 3 stokroosposters + zaadjes weg. Als je onder dit bericht een reactie achterlaat, doe je automatisch mee. Ik maak de winnaars woensdagavond bekend. Bedankt voor alle reacties en betrokkenheid de afgelopen TIEN jaar. Om David Bowie te quoten: “I don’t know where I’m going from here, but I promise it won’t be boring”.

148

Wolf’s attic & IKEA

IKEA & Zilverblauw

Onze kinderen vinden niets leuker dan logeren. Bij vriendjes, bij opa en oma én bij elkaar. Vaak kruipen ze ’s middags al in bed, waar ze spelletjes spelen op de tablet of samen een film kijken.

Wolf turned ten (!) years old last November, so we teamed up with IKEA to make his room a bit more teenager-proof. His room is one of the favorite places of our home. Click here to see pictures from his attic in 2011.

IKEA & Zilverblauw

Sinds een tijdje hebben we een IKEA PS slaapfauteuil op de zolderkamer van Wolf staan. Ingeklapt ideaal om op te knuffelen met de kat, uitgeklapt een perfect logeerbed dat niet teveel ruimte inneemt. Voorheen sliepen logee’s op een dun matje of een luchtbed. Niet zo comfortabel en minder gezellig, door het verschil in hoogte. Het nieuwe logeerbed is zo’n succes dat de kinderen ook op gewone doordeweekse dagen komen vragen of we het bed willen uitklappen. Naast slapen blijkt het namelijk ook erg geschikt om op te ‘chillen’, een van Wolf’s favoriete bezigheden.

IKEA & Zilverblauw

We merken echt dat Wolf groter aan het worden is. Zijn kinderkamer verandert langzaamaan in een heuse kamer voor tieners. Steeds meer speelgoed is overbodig omdat hij er niet meer mee speelt. De spullen die hij nog wel gebruikt, stopten we in opbergtassen. Zo kan hij er makkelijk bij, maar is alles ook weer zo opgeruimd als het spelen voorbij is.

IKEA & Zilverblauw

Om de zolder met schuine wanden wat ruimer te doen lijken, hebben we er destijds voor gekozen om zowel de vloer als de wanden van Wolf’s kamer wit te schilderen. Op wit komen eigenlijk alle kleuren goed uit. Het groen van het voetbaldekbed matcht goed met de groentinten van de gymnastiekmat, die naast spelen ook fijn is om je op aan- en uit te kleden. Zo hoef je niet met je blote voeten op de houten vloer te gaan staan.

IKEA & Zilverblauw

Wolf vindt zijn kamer nog steeds de coolste ruimte van het hele huis. Wil je weten hoe zijn kamer er 5 jaar geleden uit zag? Klik dan hier. We voelen ons vereerd dat we de komende tijd mogen samenwerken met IKEA Nederland, hier kun je ons bericht en nog veel meer wooninspiratie vinden. Wens jullie een fijne donderdag!

3

Boze kinderen

boze kinderen, zilverblauw.nl

Mus, augustus 2016

Gezichten die echte emoties laten zien vind ik veel interessanter op foto’s dan geposeerde gezichten met een neplach. Het toppunt van onecht kregen we net voor de zomervakantie te zien en kwam van de schoolfotograaf*, die Wolf had gevraagd om voor de foto quasi-stoer zijn duim omhoog te steken. Op zijn gezicht een neplach, in zijn ogen een soort mengeling van ongeloof, tegenzin en weerstand. Mus, wat jonger en makkelijker te sturen, stond krampachtig met zijn armen over elkaar en leek net een gorilla die zijn tanden liet zien: een reactie op het ‘cheese’ van de fotograaf.

In 2012, toen Wolf ongeveer net zou oud was als Mus nu, maakte ik de foto hieronder van hem. ‘Kijk maar zoals je wilt’, zei ik. Het is nog steeds een van mijn favorieten en ook afgebeeld in ‘Shoot!’. Vanochtend zag ik mijn kans schoon en schoot ik bovenstaand portret van Mus, teleurgesteld omdat de poes niet bij hem op schoot wilde.

Zodra ik mijn kinderen denk te kunnen sturen voor foto’s, gaat het mis. Beter stuur ik mezelf als fotograaf, door flexibel te zijn, de camera altijd bij de hand te hebben en vooral niet teveel druk op de kinderen te leggen. Ik vind ze namelijk het mooist als ze zichzelf zijn, mijn kinderen. Zelfs, of eigenlijk júist als ze boos zijn.

boze kinderen, zilverblauw.nl

Wolf, augustus 2012

* Respect voor schoolfotografen, dat lijkt me een heel moeilijk beroep. Knap als het je lukt om in zo’n setting een echte, mooie foto van een kind te maken.

8

Kids & sunflowers

zilverblauw.nl

zilverblauw.nl

Op jacht naar Pokémon vonden we een veld vol zonnebloemen. En als bonus kleine kikkertjes die er in de berm bleken te leven. Zonneschijn op een grijze dag!

Our hunt for Pokémon made us discover a field full of sunflowers. And, as a bonus, small frogs living in the verge. Sunshine on a rainy day.

zilverblauw.nl

zilverblauw.nl

Mooie Toni, Seppe en Jip zijn de kinderen van onze vriendin Marieke. Ze kwamen gezellig een paar dagen logeren in Zeeland. Na een aantal dagen regen zijn we nu wel toe aan wat zon, duimen jullie mee?

zilverblauw.nl

zilverblauw.nl

zilverblauw.nl

zilverblauw.nl

7

Wolf & Pjoes

Pjoes & Wolf, zilverblauw.nl

Wolf wilde zó graag een poes. Hij zeurde al maanden. Pjoes moest ze heten en hij hoopte dat hij haar zou kunnen knuffelen. Er kwam een Pjoes en het bleek liefde op het eerste gezicht, van beide kanten. Wolf draagt haar als een baby in zijn armen, zij legt liefkozend haar pootje op zijn arm. Vrienden voor het leven.

Wolf wanted a cat so badly, he asked for one for months. He’d name her Pjoes. When we finally decided to actually buy a Pjoes, it was love at first sight between the two of them. Wolf carries her like a baby and she softly puts her paws on his arm. Friends for life, I guess. 

25