Zilverblauw
family, photography, interior design, everyday life, conceptual thinking and everything else
Het Alice in Wonderland-suikerpotje heeft versterking gekregen van een melkkannetje en een theepot. De zilveren giraf kwam op de thee. Wolf speelde vandaag ‘eilandje’ op de bank met veel dekens.
The Alice in Wonderland sugar bowl is now accompanied by a teapot and a small milk jug. The silver giraffe had a cup of tea with us. Wolf is playing ‘island’ on the couch with a lot of blankets.
Gisteren hebben Wolf en ik een schuifbeest gemaakt; een schuifkrokodil om precies te zijn. Deze kartonnen dieren worden met splitpennen (hoe ouderwets!) in elkaar gezet. De site van de schuifbeesten is een absolute aanrader!
Yesterday Wolf and I made one of these great ‘slide-animals’; a crocodile. Check their site, it’s great!
Het meeste speelgoed is me een doorn in het oog. Lelijk, weinig aan de fantasie overlatend en/of foute kleurencombinaties. Het allerergste vind ik valse muziekjes die niet meer stoppen als ze eenmaal zijn aangezet. (vooral Vtech kan er wat van. Er zijn hier meerdere Vtech-items stiekem in de kliko gekieperd als het kind niet keek. Echt waar. Best erg.)
Brio daarentegen is een speelgoedmerk wat me blij maakt. Ze denken na over de vormgeving van hun producten en laten kinderen echt spelen -dat is wat anders dan lukraak een muziekje afspelen als er op een knopje wordt gedrukt. Wolf kreeg onlangs het witte keukentje. (via marktplaats) Hij vindt het geweldig. Pizza, frietjes, aardappeltjes in een pannetje, alles komt voorbij. Heerlijk. Moeder blij, kind blij.
Brio makes beautiful, well-considered toys. I love their design and functionality. Much better than the hysterical, plastic toys with terrible sounds some people brought when Wolf was born. (those people didn’t know us well, I guess) We recently bought Wolf the white Brio kitchen and he’s so happy with it. So am I!
Kwallen. Je hebt ze in allerlei soorten en maten en ze wonen helaas niet allemaal in de zee. Soms kom je ze tegen, in het verkeer of in de supermarkt. Soms blijken ze goed gecamoufleerd en ontdek je pas laat hun ware aard. Wolf bleek beter uiting te kunnen geven aan mijn gevoel dan ikzelf en tekende zijn speelgoedkast vol kwallen.
In Dutch, a not-so-nice person is sometimes called a ‘kwal’; a jellyfish. I recently faced some jellyfish-people. Wolf helped me express my feelings; he drew a lot jellyfish for me ons his toy-cabinet.
Afgelopen weekend waren we in Zeeland, in het huis van de ouders van Casper. Wolf vindt niets leuker dan het strand. Schelpen, stenen en diertjes, hij geniet er volop van. Ik hoopte al langer dat Wolf eens zou kunnen meedoen aan het geweldige project Jaszakschatten van Joscha en Marieke, maar helaas, Wolf stopte eigenlijk nooit iets in zijn zakken. Deze keer wel; zo ongeveer al zijn zakken propte hij vol met de strandschatten die hij vond. Bij de strandtent stalde hij ze vervolgens uit, keek heel stoer (ik ben een piraaatttt) en ik mocht een foto maken. Zie Wolf’s jaszakschatten ook hier.
Last weekend we were at Casper’s parent’s house, at sea. Wolf adores the beach and the sea. He found a lot of interesting stuff on the beach. With his treasure-collection, he’s joining the great project Jaszakschatten. (jacket pocket treasures) Click here to see his entry.
