Once again about integrity

Anki en Mus

I just want to make beautiful things and get enough sleep

Ken je dat gevoel, dat je ergens heel hard aan werkt, denkt dat je goed bezig bent en dat je dan ineens, doordat iemand iets zegt, je vertrouwen even verliest? Ik had dat gisteren, toen ik onderstaande comment las. (En ter aanvulling, dit soort reacties krijg ik regelmatig, dit was even de druppel.) Ik zal eerlijk zijn: ik heb er bijna om moeten huilen. De reden dat ik niet huilde was dat mijn kinderen nog wakker waren. Ter compensatie heb ik die avond een hele zak chips leeg gegeten. En dat terwijl ik net zo gezond bezig was. (De chips was wel erg lekker.)

Toen ik nadacht over wat het nu precies is dat me zo raakt, kwam ik tot de conclusie dat ik het gevoel heb dat mijn integriteit in twijfel wordt getrokken. Alsof ik een soort dubbele agenda heb en jullie stiekem dingen probeer op te dringen. Dat vind ik héél erg en omdat het is niet de eerste keer dat ik een dergelijke reactie krijg, wil ik hieronder graag uitleggen hoe Casper en ik erover denken.

naamloos-20

Het lijkt er soms op dat het hebben van ambitie, het benutten van je talenten en daar uiteindelijk, door heel hard te werken (een beetje) geld mee te verdienen, een zonde is. Alsof dat niet mag. Ik denk dat veel mensen zich niet realiseren wat het runnen van dit blog met zich meebrengt, wat het kost, aan energie en aan uren. Je vindt hier op Zilverblauw nooit beeld of tekst van anderen, we maken alles zelf. Elk woord, elk beeld. Al ruim vierenhalf jaar lang, vier keer per week, soms vaker. In vierenhalf jaar tijd heb ik 1011 blogposts gemaakt. Die blogposts maak ik in goede en in slechte tijden, tijdens drukte, terwijl ik in het buitenland zit, tijdens vakanties, altijd. Dit blog is geen dag uit mijn hoofd.

Yvonne schreef een tijdje terug een post over de druk die er op je schouders ligt als je een ‘maker’ bent, iemand die creëert. Die druk voel ik ook, dagelijks. En ik hou ervan hoor, ik kies er zelf voor. Ik werk graag, ik maak dit blog heel graag en ik hou van druk. Maar ik heb echt heel veel moeite met een reactie als bovenstaande. Van mij hoeven jullie die lampen helemaal niet te kopen. Ik wil met jullie delen wat ik gemaakt heb. Het was een superleuk project om te doen, we zijn er hartstikke trots op. Maar kennelijk zijn we ‘bad guys’, want we benutten ons talent en ja, heel soms krijgen we daar geld voor. En in dit geval niet eens voor de ‘reclame’ hier op dit blog, maar omdat we een project hebben gecoördineerd met inspirerende bloggers voor een leuke opdrachtgever. Ik deel dit soort posts (zoals ook de posts die we voor HEMA maken) omdat ik hoop dat ze niet alleen mij, maar ook jullie inspireren.

Het creatieve bedrijf Zilverblauw Kunsten bestond al ruim 6 jaar toen ik dit blog begon. Waar ik voorheen over mijn optredens schreef, (bijvoorbeeld hier en hier) schrijf ik nu over dit soort projecten. Ik deel hier (stukjes van) mijn leven, dit is mijn leven. Take it or leave it.

Tenslotte: jullie mogen van me aannemen dat ik nooit, maar dan ook nooit de ziel zal verkopen die bij Zilverblauw hoort. Dat is ook een van de redenen waarom we gestopt zijn met sponsoring. Af en toe, maximaal eens in het kwartaal, doen we samenwerkingen met partners die we passend vinden, meestal in samenwerking met Blogtoday. Je vindt hier op Zilverblauw alleen eerlijke meningen en producten die ik echt leuk vind. Ik maak dit blog met mijn hart en dat zal ik blijven doen. Verder wil ik graag verwijzen naar de post van Holly Becker en haar man, over bloggers die leven van hun werk en die wat mij betreft de spijker op de kop slaat. En ik wil jullie natuurlijk een fijne zondag wensen en bedanken voor al jullie support.

I got a bit upset yesterday because of some readers questioning my integrity here on this blog. I could translate everything written above, but could also just give you the link to Holly Beckers post about this subject, because that post really says everything there is to say. Thank you all for reading, commenting and all your support, I feel better today.   

p.s. De foto van mij en Mus heeft natuurlijk niets met de tekst te maken, het is een foto die ik ‘over’ had van het verslag van het verjaardagsontbijt van Wolf. Hij is niet helemaal scherp en dat maakt hem wat ‘zacht’, maar dat vind ik eigenlijk wel passen bij dit bericht.

119 Responses to Once again about integrity

  1. draad en praat... 9 november 2014 at 09:10 #

    Keep your head up…! Ik volg je heel graag en je blog is één en al inspiratie! Liefs Lisanne

  2. Joanne 9 november 2014 at 09:12 #

    Lieve Anki,

    We kennen elkaar niet, maar ik lees altijd met veel plezier je blog. Ik vind het heel naar voor je dat niet iedereen je intenties begrijpt. Is eerder een tekortkoming van hen dan van jou! Wees trots op wat jij en je man allemaal al hebben bereikt. Wees trots op jullie knappe kinderen en bovenal wees er trots op dat je ze in een creatieve omgeving laat opgroeien.
    Vandaag even diep zuchten, schouders rechten en doorgaan met de dingen die voor jullie goed zijn.

    Fijne zondag!

    Liefs Joanne

  3. Yvonne 9 november 2014 at 09:20 #

    Jammer dat mensen soms alles meteen opschrijven wat ze denken… Zo ook die ene opmerking die jou zo raakt. Trek het je niet aan. Je maakt zo veel mensen blij elke dag met alle mooie, vrolijke beelden die je creëert. Daar gaat het om. Een beetje commercieel zijn is juist goed om te blijven bestaan, om te groeien. Geniet van deze mooie zondag en ga zo door!

  4. Joyce 9 november 2014 at 09:36 #

    Hoi Anki,

    Je moet vooral doen waar jij gelukkig van word, en waar jij plezier mee beleeft.
    Het is inderdaad niet leuk als je hier negatief commentaar op krijgt, het raakt je en diep want het voelt als een soort aanval op jou persoonlijk maar zo moet je het niet zien. Blijf vooral zo doorgaan en boven alles geniet van de dingen die je doet en doe ze met passie. Het is jou/jullie blog en als blog volgers zich niet meer kunnen vinden in jullie blogberichten doen hoeven ze toch simpelweg ook niet meer te lezen? Mensen komen en gaan in je leven, en het is geen zonde om dat te accepteren.

    Fijne zondag!

    Liefs Joyce

  5. Kim 9 november 2014 at 09:42 #

    Goed dat je dit hier zo omschrijft, ik begrijp heel goed wat je bedoelt.. Maak je er niet te druk over, jullie mogen trots zijn op wat jullie hebben en kunnen en dit met de wereld delen! 🙂

  6. Fête des Gamins 9 november 2014 at 09:44 #

    Wat schrijf je dat goed… en wat wil ik daar veel tekst op reageren… maar ik zal mij beperken 😉

    Ik denk dat bijzonder veel mensen jullie mening delen en weten waar jullie echt voor staan! En dat is het allerbelangrijkste!
    Helaas zijn het de goedvinders die minder van zich laten horen (Dat kan je gerust zelfs opentrekken naar grotere thema’s en ermee vergelijken (zoals kritieken/reclamaties/betogingen/… waar een deel criticasters/oproerkraaiers/reclameurs van hooguit 1-10% van de ‘populatie’ zich luidkeels willen laten horen en 90% eigenlijk gewoon stil goed vindt wat er gaande is…)

    De manier/puurheid/authenticiteit waarop/mee jullie aan dit blog en al jullie producten werken, is de reden waarom ik (en ik zeker niet alleen!) zo van Zilverblauw hou (zie hier: http://fetedesgamins.blogspot.be/2014/08/we-zilverblauw.html) en die boodschap draag ik graag uit naar mijn omgeving, die nu zelfs een Zilverblauwe Kerst tegemoet gaan (in de pakjes, weet-je-wel ;-))
    Alleen zo kan je inderdaad jouw leven leiden door jouw eigen doen en dan hoort daar ergens ietwat van centjes verdienen, logischerwijs, bij.

    Ah…wat een redevoering op zondagochtend. Hopelijk heb je er iets aan 😉

    Ik wens jullie een magnifiek mooie zondag,
    Liefs,
    Dina

  7. Susan 9 november 2014 at 10:09 #

    Hoi! Ik volg je/jullie nog niet zo lang en kwam hier terecht vanwege de give away van het boek van Ingthings en ben hier blijven hangen…laat niet altijd een bericht achter…maar wat ik zie en lees zijn blogposts van een integer iemand die van haar hobby haar werk heeft gemaakt…die houdt van delen wat haar bezig houdt…van wat ze mooi vind…wat haar inspireert en wat ze in haar dagelijkse leven doet.
    Vooral doorgaan hoor! Je/jullie maakt/maken prachtige foto’s en weten de sfeer goed neer te leggen.
    Doe gewoon lekker je ding en waar jij je goed bij voelt!
    Warme groetjes van Susan

  8. Marloes Thuis 9 november 2014 at 10:14 #

    Hoi Anki & Casper,

    Ik volg jullie blog nog niet zo heel erg lang maar vind het één van de inspirerendste en kleurrijkste blogs die ik volg! Ik kende jullie interieur al veel langer dan jullie blog en was meteen op slag verliefd! Net als jullie, zijn ook wij dol op kleuren en vind ik het juist een logisch gevolg, dat als je iets deelt waar velen enthousiast over zijn, dat dit dan ook commerciële gevolgen kan hebben. Jullie hebben niets gedaan waarvoor je je moeten schamen en je rot over moet voelen! Sterker nog, jullie mogen juist erg trots zijn op jullie succes! Wat is er nou leuker om b.v. voor HEMA te mogen schrijven?! Ik zou proberen (ja,ja ik heb makkelijk praten met maar 2 volgers ;-)) om je niet te druk te maken over dit soort opmerkingen, immers het zegt meer over diegenen dan over jullie. Misschien speelt hier een tikkeltje jaloezie mee. Ik zeg gewoon doorgaan waarmee jullie bezig zijn en blijf bij jezelf want dan doe je het goed! En daarbij, je kan het niet iedereen naar de zin maken, toch?
    Liefs Marloes XxX

  9. Suzanne 9 november 2014 at 10:28 #

    Even voor de duidelijkheid: ik ben Suzan-ne. 😉
    Wat ik tegen je wil zeggen, lieve Anki, is dit: blijf in hemelsnaam geloven in jezelf en in wat je/jullie doet/doen. Je schrijft over het bundelen van krachten en talenten. Kan daar iets mis mee zijn? Kan er iets mis zijn met integriteit, met trouw aan jezelf, met weloverwogen en goed doordacht? Met gedrevenheid en passie, met het lef de buitenwereld te tonen waar jouw hart ligt?
    Wat de ander vindt, is zijn of haar mening. wat jij vindt is jouw mening. Meningen zijn geen feiten en mogen naast elkaar bestaan. Probeer een reactie die jou raakt te zien als ijk-moment en vraag jezelf af: ben ik nog steeds trouw aan mijzelf, doe ik nog steeds wat ik ‘moet’ doen? Zo ja, vervolg dan jouw pad met trefzekere stappen. Zo nee, sta stil en overweeg een zijpad. Reacties die jou raken houden jou scherp, Anki. Verdedig je naar jezelf, niet naar de ander.
    Fijne zondag en veel liefs, Suzanne

  10. Wendy 9 november 2014 at 10:30 #

    Ai, wat een …reactie zeg. Helemaal omdat ze er helemaal niet bij vermeld waarom ze dit vind.
    Schijnbaar is het ‘commercieel zijn’ idd nog steeds iets slechts, het is bijna een scheldwoord. Makkelijk geroepen en met grote impact.
    Het doet mij een beetje denken aan de tijd dat ik nog op de kunstacademie zat en mij afvroeg hoe ik met mijn gekozen richting ook geld kon gaan verdienen.
    Maar zonder commercie geen inkomen en van de lucht kan je niet leven.
    Ik heb de post van Holly gelezen en vooral het stukje van haar man slaat de spijker op zijn kop.
    Het is geen hobby, je bent er professioneel mee bezig en bent absoluut geen sell out. Jij kiest met wie je in zee gaat en schrijft volledig in je eigen stijl.
    Ik zou zeggen: ga vooral zo door. Ben zelfs een beetje jaloers. Ik blijf in ieder geval met veel plezier lezen en leren van je.

    Wendy

  11. Susan 9 november 2014 at 10:36 #

    Ik ben net het artikel gaan lezen van Holly en haar man…en als we allemaal eerlijk zijn als bloggers willen we dit toch allemaal. Van je hobby je werk maken. Ik denk nu meteen aan Ingthings weer die nu twee boeken op haar naam heeft staan, die keihard heeft gewerkt aan het tot stand komen van deze boeken. Zou zij dan ook commercieel worden genoemd na boek vier…
    Ik hoop van harte niet, dat al die rainbow hugs blogsters die uiteindelijk op een of andere manier succesvol worden van hun blog, dat moet geprezen worden, daar mag je trots op zijn. En jullie deden dit dus al langer, mooi toch, je hebt van je hobby je werk gemaakt. Doet dit met liefde en plezier! Ik vind het heerlijk!
    Wie weet ga ik ook nog ooit zover komen, ik heb al bloggend ontdekt dat ook ik creatief ben, al bloggend is naaien weer op mijn pad gekomen, ik werk nu op een sociale leerwerkplaats en word betaald om te leren naaien. Wie had dat ooit gedacht toen ik de meao heb afgesloten… Ik vind het heerlijk en wie weet mag ook ik ooit een boek gaan publiceren of wat dan ook… I love what I do! En jij ook…dus vooral doorgaan!

  12. Ageeth 9 november 2014 at 10:39 #

    Soms komt het zo hard binnen en blijft het maar rondzingen in je hoofd.
    Ik zie het ook als een vorm van interactie. Maar wel een die geen schoonheidsprijs verdient.
    Keep your head up! Ik kijk en lees graag van je.

  13. oon 9 november 2014 at 10:40 #

    Oh, Anki. Niet twijfelen aan jezelf! Jullie zijn zo goed bezig. Wat is er mis met ambitie en succes? Jullie lijken me absoluut niet de mensen die daardoor naast hun schoenen gaan lopen. Ik gun jullie alle fijne projecten van ganser harte, want het komt allemaal niet vanzelf. Je voelt het aan alles dat dit jullie passie is, dat jullie harde werkers zijn en dat jullie dat oprecht graag met ons delen.
    Liefs!

  14. Hanneke 9 november 2014 at 11:27 #

    Helemaal met je eens Anki! Laat je niet gek maken door mensen die vinden dat je als creatieveling niet ook commercieel mag zijn. Zolang je bij jezelf blijft en daar ook nog een goede boterham mee kan verdienen hou je het langer vol, voel je je goed en kan je meer genieten van je werk! Gewoon lekker doorgaan zoals je doet dus 🙂 x

  15. Barbara 9 november 2014 at 11:37 #

    Lieve Anki, probeer de jaloezie van anderen niet op jezelf te betrekken alsjeblieft. Jullie doen wat je leuk vindt en HALLO..het is jullie WERK. Ik zou willen dat ik zo creatief en ondernemend was als jij/jullie. Ik volg jullie projecten met heel veel plezier. De schrijfster van het commentaar kan het ook niet zo rot bedoelen he. Het is háár mening.Ze beseft waarschijnlijk niet dat ze jou er zo’n pijn mee doet.Ik denk inderdaad dat mensen niet beseffen hoeveel werk en enrgie gaat zitten in bloggen op de manier hoe jullie dat doen.

    Lieve Anki, droog je traantjes en ga gewoon lekker verder met waar je mee bezig was…want daar ben je KEIGOED in!

    Liefs van Barbara

  16. Karlijn 9 november 2014 at 11:53 #

    Ik vind het moeilijk om hier meer op te zeggen dan ‘wat een vervelende opmerking! Ik ben het er totaal niet mee eens en vind dat jullie juist op een hele mooie en goede manier omgaan met wat jullie lief hebben.’ Ik zou heel graag meer willen zeggen, je helpen of wat dan ook maar ten eerste zijn hierboven alle hele mooie woorden geschreven en te tweede zou ik niet goed weten hoe ik kan helpen. Dus ik hoop dat al die mooie woorden die hier en op instagram gezegd worden je helpen bij het opzij kunnen zetten van die vervelende opmerkingen en dat jullie doorgaan zoals jullie doen. Want jullie zijn goed, beter, BEST!

  17. Myriam 9 november 2014 at 12:07 #

    Ik vind jullie blog steeds leuker worden juist omdat jullie er zo voor gaan. Zelf vind ik het fantastisch dat jullie voor Hema bloggen, zelf producten uitbrengen, … en dat allemaal dankzij deze blog. Dat succes gun ik jullie van harte en ik kan alleen maar zeggen: CHAPEAU en doe vooral zo verder!

    Trek je de mening van een enkeling dus niet aan. Twijfel niet aan jezelf, maar kijk naar wat jullie allemaal al bereikt hebben en wees – terecht(!) – trots.

  18. Sandra 9 november 2014 at 12:16 #

    Hoi Anki,
    Ik ben niet iemand die snel reageert op n nlog of een post, maar nu voelde ik dat ik dat wel moest doen!
    Als ik iemand bewonder om wat je bereikt hebt, ben jij het (of jullie)
    Een voorbeeld en n inspiratie.
    Doorgaan zoals jullie nu bezig zijn. Jullie blijven lekker ‘gewoon’ vind ik juist.
    Een hele herkenbare stempel.
    Die opmerking zegt meer over de schrijver hiervan dan over jou.
    Keep your head up!

  19. Jesuishert 9 november 2014 at 12:17 #

    Je hoeft je noooooooit te verantwoorden lieve Anki, mensen vergeten waarschijnlijk dat jullie monden te voeden hebben en de wereld mooier willen maken door t moois te delen met anderen! Waarom mensen zo’n comment moeten delen is n raadsel . Ga heerlijk door met je mooie inspirerende beelden teksten en projecten !!! T maakt me blij!

  20. Alma van Harskamp 9 november 2014 at 12:19 #

    Dag Anki & Casper,

    Dank je wel voor je kwetsbaarheid, want dat is wat ik lees en zie in je blog en dat vind ik heel bijzonder en mooi om te zien. Wees blij dat jezelf niet zo bent en heb compassie voor de mensen die zo reageren. Het zegt niets over jou/jullie. Laat het bij de ander. Je hoeft je niet te verdedigen. Denk aan alle mensen die jullie een glimlach bezorgen zodat jullie ook een glimlach krijgen. Geniet van de zondag.

    Een warme groet, Alma

  21. Tess 9 november 2014 at 12:23 #

    Oh Anki, ik zou jou en je tere zieltje zo dicht tegen mijn gilet willen trekken en je een dikke knuffel geven. Als er iemand is die altijd zichzelf is en dat doortrekt in alles wat ze doet, dan bij jij het wel. Bij alles wat je doet voel je de liefde die je ervoor hebt.

    Het feit dat je het je zo aantrekt, bewijst pas volledig dat commercieel wel het laatste is wat op je lijstje staat. Als je iets met hart en ziel doet, dan doet het pijn als iemand het afbreekt. Omarm dat als iets positiefs, beetje zoals een mama beer die haar welpjes beschermt.

  22. Mme Zsazsa 9 november 2014 at 12:30 #

    Maar Anki toch, je moet je nooit verdedigen tegen domme opmerkingen.
    Wat verwachten mensen eigenlijk, dat jij in tegenstelling tot hen wel gratis werkt?

  23. 'm(i)e' 9 november 2014 at 12:45 #

    Ik heb het zelf lastig met wat ik commerciële blogs noem : blogs die ineens vol staan met reviews van gekregen artikelen, waar je struikeld over de reclamebanners enzovoort. Dat gevoel heb ik hier nog nooit gehad….
    Voor mezelf heb ik wel uitgemaakt dat ik nooit gesponsorde artikels zal schrijven, maar de manier waarop het hier gebeurt vind ik wel integer.

  24. 'm(i)e' 9 november 2014 at 12:46 #

    en ook nog : ik kom hier elke keer met plezier kijken : trek je niks aan van zo’n mensen die dan nog anoniem zijn ook …

  25. Iris Vank 9 november 2014 at 12:58 #

    Misschien is het ook lastig om te begrijpen, als je niet in jouw schoenen staat, wat het betekent om een blog als het jouwe te maken. Maar dat heb je hierboven mooi verwoord. Ik heb enorm veel respect voor jou, je creativiteit en je vakmanschap. Dat daar soms (onbedoelde?) kritiek op komt: tja. Ze staan niet in jouw arena.

    And now: let’s conquer the world.

  26. Ruth 9 november 2014 at 13:27 #

    Ik herken je gevoel, ik vind het nog elke keer lastig om geld te vragen voor de dingen die ik het liefste doe! Ik ben meerdere keren gevraagd om gratis mee te werken aan projecten, door het gratis gebruik van mijn illustraties. Wanneer ik dan uitleg dat dat niet kan, dat ik geen grote instelling ben, ik ook gewoon mijn rekeningen moet betalen, is er meteen geen contact meer… Ik lees al jaren met plezier, en vind dit juist een logisch gevolg, jullie verdienen het!

  27. Ruth 9 november 2014 at 13:30 #

    (‘niet altijd kan’ bedoel ik, ik doe regelmatig opdracht(jes) voor niets)

  28. Jerr 9 november 2014 at 13:33 #

    Je bent een topper! Wat een super topper! Ik heb veel bewondering voor je..
    Ga zo door! En degene die negatief commentaar geven zijn gewoon hartstikke jaloers

  29. Judith 9 november 2014 at 13:36 #

    Laat je niet gek maken lieve Anki! Je bent enorm inspirerend en een hele harde werker denk ik. Volgens mij denk je eerst wel 100x na, of een bedrijf of produkt bij jullie Zilverblauw visie past! Twijffel niet aan jezelf, er zijn heeeel veel mensen die jullie enorm waarderen om je puurheid en echtheid!

  30. Noortje 9 november 2014 at 13:42 #

    nouja zeg, commercieel? Je doet het geweldig, en er zullen jammer genoeg altijd mensen zijn niet je het succes, waar je dag en nacht superhard voor werkt, niet gunnen. Dat zegt meer over die mensen dan over jou hoor ik ben trots op je Anki!!

  31. Maris 9 november 2014 at 13:47 #

    Je bent een top blogster. Veel leuke ideen altijd. En daar kan je niets aan doen. Dat zit je gewoon mee 🙂

  32. Karin 9 november 2014 at 13:51 #

    Ik geniet hier, iedere keer opnieuw en de enige keer dat ik me verbaasde over een blog kwam je de dag erna met de mededeling dat je je er niet goed bij voelde en stopte met de sponsoring.
    Na iedere post wil ik meer foto’s en meer info. Je inspireert me telkens om te doen wat IK leuk vind in mijn huis en mijn leven. Dank daar voor en ga lekker door. Je zoekt en vindt je weg.
    Nou nog leren om ermee om te gaan dat er altijd mensen zijn met kritiek en ontevredenheid. Mensen die net op je eigen onzekerheid, je pijnpunt gaan zitten. De vraag is of je er naar buiten toe iets mee moet….. Je hoeveelheid volgers en likers op facebook en istagram zeggen toch veel meer? Ik hou in ieder geval van dit blog en daardoor ook een beetje van jullie.
    Dikke knuffel en tot snel maar weer! 🙂

  33. Bertina 9 november 2014 at 13:53 #

    Heel herkenbaar dit! Ik heb zelf heel veel geïnvesteerd in mijn eigen bedrijf het afgelopen jaar. Wat ook eerst een hobby/blog was. Er gaat veel tijd in, je denkt veel over de dingen na. Ondertussen werk je bijna full-time een andere baan en blijft je hoofd continue overuren draaien. Ik zag uiteindelijk een mogelijkheid om uit te bouwen, die ik van harte aan nam. Waarom? Omdat dit mijn passie en talent is. Ik geniet echt zo van wat ik doe, elke dag! Alleen komt het met een prijs. Belastingen, financiële investering, adviezen navragen. Ik ben een creatief dier. Mijn leven gaat om creeëren, passie, maar vooral om liefde. Maar juist omdat ik zo vanuit liefde en passie werk, doe je al snel dingen buiten je grenzen. Nadat ik realiseerde dat dit niet langer kon (omdat ik ook de kost moet verdienen) gingen mijn prijzen omhoog. En dan pas merk je wat mensen ervoor over hebben. En als je dan eens niet iets gratis doet ben je “gierig”. Want die ander doet het immers ook. Ik kan niet vertellen hoeveel pijn dat doet wanneer mensen die conclusie trekken. Ik wil gewoon leven van wat ik het liefst doe en waar mijn talent ligt. Maar ja… brood koop je niet met een stukje lucht. Vind het zo gek altijd… alsof iemand anders naar de kapper gaat en vraagt: “zeg kan je het een keer gratis doen want we hebben niet veel”. Nee bij de kapper staat het vast en daar denkt niemand aan. Ik ben helemaal voor “goede doelen” en ik doe nog steeds hier en daar wat. Maar selectief!
    Ik herken me dan ook erg in jou stukje! Maar weet dat wij zelf de keuze hebben naar welke “stemmetjes” we binnen laten. Wij weten beter ; ) mooie dingen hebben jullie hier!

  34. Maria 9 november 2014 at 14:02 #

    Ha Anki,

    Denk vooral aan al die mensen die zo van jouw blog genieten! Ik kijk iedere dag of er iets nieuws opstaat en ben dan altijd blij verrast als er alweer wat nieuws is. Dan denk ik juist: Jeetje wat werk jij hard!!!.
    Ik word heel blij van jouw wereld. Je bent een grote inspiratie bron en je berichtjes maken me vrolijk en blij. Lieve groet, Maria

  35. flavio 9 november 2014 at 14:05 #

    Pfff sommige mensen. Ik vind jullie geweldig!

  36. Denise Beckand 9 november 2014 at 14:07 #

    Ik vind eerlijk gezegd dat je je niet hoeft te verantwoorden waarom je de dingen doet zoals je ze doet! Wat een kortzichtig, bekrompen en lelijk mens 🙁 Het is makkelijk praten als je een vast salaris hebt, waarschijnlijk een onbevredigende baan en voor vertier bij jou/jullie langskomt om vermaakt te worden.
    Laat je niet teveel uit het veld slaan door zulke commentaren, jullie hebben een gezin, er moet brood op de plank komen….dat is de werkelijkheid. (ik heb het verhaal toendertijd gelezen van Holly Becker en was vooral onder de indruk van het stuk wat haar man schreef ter verdediging van Holly en haar blog).

  37. Merel 9 november 2014 at 14:07 #

    Och, wat zeggen mensen toch onnadenkende, kwetsende dingen soms. En waar komt dat vandaan, denk ik dan? Jaloezie? Afgunst? Zelf ook zo graag succesvol willen zijn, maar het lukt maar niet?

    Jullie zijn fantastisch. Jullie blog is prachtig. Jullie gezin is mooi en alles wat jullie maken ook. Trek alsjeblieft nooit in twijfel dat dit gewaardeerd en gezien wordt.

  38. liesbeth 9 november 2014 at 14:08 #

    nou, die Suzan snapt er niet veel van. jij blogt vanuit je tenen en maakt fantastische dingen met casper en dat resulteert in mooie samenwerkingen met derden. dikke kus

  39. Makien 9 november 2014 at 14:22 #

    Je hebt al heel wat reacties die ik niet allemaal gelezen heb, maar ik vind dat die ene negatieve reactie nooit mag opwegen tegen al die positieve! Je zou je niet eens moeten hoeven verdedigen (vind ik persoonlijk). Ik vind je blog supergaaf en hij wordt alsmaar leuker! En dan inderdaad nog credits voor al die energie die je er in stopt. En de discipline om iedere keer inderdaad je laptop er bij te pakken en weer de tijd te nemen… Alleen maar lof!
    Digitale knuffel!

  40. Hanke 9 november 2014 at 14:27 #

    Lieve Anki, wat kan zo’n simpel zinnetje hard aankomen he? Ik zat laatst nog lang na te denken over het feit dat wij mensen (misschien ook wel dieren haha dat weet ik niet) zo lang kunnen blijven hangen in iets negatiefs (overlijden, ziekte) en eigenlijk nooit stilstaan bij als het wel heel goed met ons gaat (hoe vaak denkt iemand: goh wat ben ik blij dat er vandaag niemand in mijn omgeving is overleden, dat ik gezond ben etc). Anyway wat ik wil zeggen is dat een van de weinige negatieve reacties ons zo raken en dat we bijna al die andere positieve berichten vergeten. Blijf vooral doen waar je mee bezig bent want je inspireert duizenden en iedereen geniet ervan. En degene die dat niet doen moeten vooral ophoepelen :). Kus!

  41. Ella 9 november 2014 at 14:54 #

    Creatieve mensen zijn overgevoelig. Dit voedt orginaliteit maar maakt je ook kwetsbaar. Vooral met een blog waarop iedereen redelijk anoniem kan reageren. Daarom reageer ik eigenlijk ook nooit. Maar na het lezen van zo’n botte, negatieve opmerking doe ik graag mee met AL die anderen die ALLEMAAL vrolijk worden van jouw / jullie werk!! Ik hoop dat je snel je evenwicht weer vindt en doorgaat zoals je denkt dat goed is!!

  42. José 9 november 2014 at 15:12 #

    Echt jammer zo’n reactie. Je bent juist overduidelijk bezig met iets waar je helemaal voor gaat en achter staat. Als iets, dan ben ik stiekem wel eens een beetje jaloers op je

  43. allihoppa 9 november 2014 at 15:16 #

    Ik zou ‘commercieel’ bijna zien als compliment: fijn dat je geld kan verdienen met wat je het liefste doet.

  44. Patrice A. 9 november 2014 at 15:32 #

    Ik zag je berichtje op facebook en kwam hier voor het hele verhaal. Las ook het stukje van Holly en haar man….. het maakt me verdrietig en een soort van kwaad. Ik ken je niet persoonlijk, alleen via je blog en de dingen die je maakt. Ik ben zelf een maker en een blogger, werk hard om het een succes te maken en ja ik wil graag geld verdienen door dat wat ik maak te verkopen. Dus…. wat ik al schreef op facebook, kop op, de zon schijnt! En gelukkig zijn er naast slechts enkele van dergelijke negatieve berichtjes heel veel mooie en opbeurende!!
    Fijne zondag!
    Groeten uit het zonnige Dronten
    Patrice A.

  45. Djoeke 9 november 2014 at 16:01 #

    Je hebt een prachtige blog! Ga vooral zo door met alle mooie foto’s en mooie producten. (en niet schuldig voelen om die chips, mag best)

  46. Readkapke 9 november 2014 at 16:09 #

    Oh Anki… Helaas zal dit altijd blijven.. Mensen die zomaar wat zeggen, ongevraagde meningen zonder al te veel kennis op het betreffende gebied en zonder enig idee wat het aan kan richten. Hoe moeilijk het ook is (ja dat is het, ik zie een vertrekkende volger al als persoonlijke afwijzing: ‘iemand vind mij nu stom, irritant o.i.d.), focus op alles wat er tegenover staat…! <3

  47. Lonneke 9 november 2014 at 16:13 #

    Iets over tigers en sheep… jullie doen ‘t fantastisch! xx

  48. Readkapke 9 november 2014 at 16:18 #

    Ik keek nog even naar de foto en zag ik lief en integer mens en voelde bij het onderschrift de kwetsbaarheid. Probeer ergens wat rust te pakken… (Oh oeps, ik hoor nu bijna mijn moeder)

  49. Deborah 9 november 2014 at 16:21 #

    Lieve Anki,
    Ik snap dat dit je raakt. Het Is vreselijk ongenuanceerd en deze mevrouw heeft duidelijk geen idee hoeveel tijd en energie in jullie werk zit.
    Jullie zijn DE reden dat ik zelf de stap durfde te zetten om te gaan bloggen. En ik ben by far niet van jullie niveau, maar jullie waren inspiratiebron nummer 1. En niet alleen ik denk er zo over. Er zijn zoveel mensen die net zo denken over jullie werk, inspiratie en creativiteit.
    Dus voor nu: als de chips niet hun werk hebben gedaan, wellicht nog een reep Tony Chocolonely en dan fini!
    xx

  50. Milou 9 november 2014 at 16:28 #

    Wat een nare opmerking! Ik kan het me heel goed voorstellen hoezeer je je dit persoonlijk aantrekt.
    Alles wat je van jezelf in Zilverblauw steek; tijd, aandacht en vooral heel veel liefde. En dan zo’n ondoordachte opmerking van iemand die waarschijnlijk geen idee heeft wat ze zegt en teweeg brengt.
    Misschien is het wel gewoon afgunst. Maar ik sluit me aan bij alle mooie woorden hierboven en ook ik geniet volop van al dat moois en alle gave projecten.

    En ik weet nog wat je tegen me zei bij tijdens Bloggerscafé:

    “You can be the ripest, juiciest peach in the world, and there’s still going to be somebody who hates peaches.”

Geef een antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.