Over een boot, deel 1

oisterwijkse bossen en vennen

Toen ik laatst thuiskwam en Casper met glinsterende ogen in de keuken zag staan, wist ik dat er iets bijzonders aan de hand was. “Ik heb een boot gekocht”, zei hij. Hij had net zo goed kunnen zeggen dat er een olifant in de tuin stond, zo verbaasd was ik. Ik wist niet eens dat hij ambitie had om een boot te bezitten. Daarnaast wonen we in Oisterwijk, Noord-Brabant, een plaats die nou niet bepaald bekend staat om z’n bloeiende havengebied (om precies te zijn: we hebben niet eens een haven). Ik snapte er dus niks van.

Kolkven Oisterwijk

Casper vertelde dat de boot in kwestie een bescheiden roeibootje was, dat in het Kolkven bleek te liggen. Nu hebben we hier behoorlijk wat bossen en vennen, dus het klonk aannemelijk, al wist ik tot dan toe niet eens van het bestaan van boten in het Kolkven. Kennelijk zijn de ligplekken in het Kolkven erg gewild en aasde de familie Boot (zo heten ze echt, toeval bestaat niet) al jarenlang op zo’n plek. Casper’s broer Wouter is een fervent visser en Casper houdt van vogels kijken, dus die boot was een soort lang gekoesterde droom. Jullie snappen dat de broers in rep en roer (haha) waren.

kolkven zilverblauw.nl

Boten

Het nadeel van roeibootjes is dat ze vollopen met water als het regent. Je moet er dus regelmatig naartoe om ze leeg te maken. De man waarvan de gebroeders Boot hun boot kochten, was al meer dan een jaar niet meer bij de boot geweest en had ook niet zo’n fancy zeiltje als je bij sommige boten op de foto’s ziet. Hij wist niet precies hoe de staat van de boot was. Enthousiast als ze waren, gaven de gebroeders Boot daar niks om en trommelden ze ook nog broer Miel en zijn partner Pim op, die zo ongeveer alles kunnen, om de boot boven water te krijgen. Omdat ik al moest lachen bij het idee van 3 Boten die een boot boven water zouden proberen te krijgen, ging ik mee met mijn camera. Onze kinderen vonden het ook een fantastisch avontuur (logisch, zij heten immers ook Boot) dus met een flinke delegatie troonden we naar het Kolkven.

Oisterwijk roeibootje

De boot bleek inderdaad op de bodem van het ven te liggen. Er werd een tactiek bedacht om de boot boven water te krijgen. Daarna was het een kwestie van hozen. Er bleken meerdere kleine visjes en zoetwatermossels in de boot te wonen, die door Wolf en Mus netjes terug in het water werden gezet. Op een gegeven moment was de boot zo ver boven water dat Wolf en Casper erin konden staan.

vissen op het kolkven, Oisterwijk

Roeibootje gezonken

zoetwatermossel

Eenmaal aan boord zagen de Boten waar ze vanaf het begin van het project bang voor waren geweest: er zat een behoorlijk gat in de bodem van de boot en er stroomde in een rap tempo water naar binnen (als je goed kijkt, zie je het gat op de foto hieronder, het zit net onder het bankje). Teleurstelling alom. Maar al snel waren ze het erover eens dat het gat hen er niet van zou weerhouden de Boten-droom waar te maken. Nu ze eenmaal de ligplek hebben, zou er een nieuwe boot komen. Ze maakten direct een plan om ‘m met z’n allen te gaan kopen.

roeibootje optakelen

Waarschijnlijk binnenkort dus een nieuw deel in de boten-saga. Voor nu wens ik jullie een hele fijne hemelvaartsdag!

, , , ,

12 Responses to Over een boot, deel 1

  1. Antoinette 25 mei 2017 at 08:23 #

    Haha mooi verhaal, al die boten :-). Je hebt het weer mooi vastgelegd, de hand met de vis en de hand in het water. Dat worden straks ook mooie plaatjes op het water! Fijn zonnig weekend!

  2. Heidi 25 mei 2017 at 10:47 #

    Heerlijk verhaal! Ik snap dat wel, dat je een boot wilt als je Boot heet. Zo was (en is het stiekem eigenlijk nog steeds wel) mijn droom om in een molen te wonen. Mijn achternaam is Mulder….?

  3. Ageeth Mooij 25 mei 2017 at 14:50 #

    Een mooi verhaal. Al die verscholen dromen, waarvan er soms eentje naar buiten mag, heerlijk.

  4. Maaike 25 mei 2017 at 17:14 #

    Ik had vast gedacht, die wenst ons een behouden (Hemel)vaart…. ha ha to the max!
    Maar supertof (broeder)verhaal. Daar komen straks mooie anekdotes uit voort.

  5. Eefje 25 mei 2017 at 19:41 #

    Haha, wat een tof avontuur, mooie foto’s ook! Lekker vooruitzicht straks zo’n (familie)bootje.

  6. Pim 25 mei 2017 at 20:50 #

    Erg goed geschreven en vastgelegd. Marlous had me het verhaal al in geuren en kleuren verteld, het blijft een goede bron voor mooie anekdotes.
    Veel plezier met jullie Boot.

  7. Lonneke 25 mei 2017 at 21:22 #

    Haha briljant. Hopelijk vinden ze snel een mooi bootje 🙂

  8. Paula 25 mei 2017 at 22:48 #

    Ha, ha , een geweldig verhaal.
    De gebr. Boot gingen de boot in ???

  9. Karlijn 26 mei 2017 at 10:48 #

    Whahahaha, hilarisch! Je geeft het ook zo mooi weer met de foto’s 🙂 Ben nu al benieuwd naar deel 2! X

  10. dingen die fijn zijn 26 mei 2017 at 11:45 #

    geweldig!

  11. Loetje 29 mei 2017 at 06:46 #

    Ach gos… wel super dat de ligplek nu een feit is!
    Grappig; mijn zoon heet officieel Jasper, maar heet sinds 3 jaar Wolf 🙂 hij heeft twee bootjes, we wonen aan een brede sloot 🙂
    Het is een jongensding…
    (Alhoewel ik graag mee vaar!)

  12. Liesbeth 29 mei 2017 at 10:19 #

    Wat een schitterend verhaal, en natuurlijk weer met prachtige foto’s. Benieuwd naar het vervolg…
    Is ie niet meer te herstellen? ‘t Is op zich wel een mooi bootje.

Geef een antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.