Self-portrait & map

zelfportret

Frodo: “I wish none of this had happened.” Gandalf: “So do all who live to see such times, but that is not for them to decide. All we have to decide is what to do with the time that is given to us.”

Toen mijn vaders oudste broer overleed, erfden wij een oude uitgave van ‘de Hobbit’. Ik las het toen ik een jaar of 13 was, om daarna meteen ‘In de ban van de Ring’ te lezen. Onderstaande kaart, van de fictieve wereld Midden-Aarde, zat in mijn oom’s boek. Ik koester het als een schat. Want hoewel ik me helemaal niet kan identificeren met de mediahype die later rondom de ‘Lord of the Rings’- films ontstond, (en het zelfs voelde als een soort ‘bezoedeling’ van zo’n puur en eerlijk verhaal, al klinkt dat misschien wat gek) denk ik nog regelmatig aan de lessen die ik uit Tolkien’s boeken leerde. Lessen over doorgaan in moeilijke tijden, over hoop houden tegen beter weten in, omdat er, naast al dat kwaad, ook nog zoveel goeds in de wereld is. Wat zijn de boeken die jullie op een dergelijke manier raakten? Fijne nieuwe week!

kaart uit de hobbit

When my father’s oldest brother past away, we received his old copy of ‘the Hobbit’, by J.R.R. Tolkien. I read it when I was about 13 years old. The map above came with the book and I cherish it as a treasure. I can’t identify with the hype that started later, when the movies came out, but I often think about the stuff Tolkien learned me, through his books, about life. Lessons about going on when hope is hard to find, about believing in the ‘good’ in the world. Of which books you learned life lessons? Happy new week.

, , ,

36 Responses to Self-portrait & map

  1. Anouk 11 februari 2013 at 13:18 #

    die plattegrond zit ook in de mooie vergeelde versie van mijn papa’s boeken

  2. Daan Rot 11 februari 2013 at 13:18 #

    Prachtig, Anki!

  3. Nienke 11 februari 2013 at 13:36 #

    Precies vanwege die hype rondom de films heb ik het boek (of de films…) nooit zelfs maar aangeraakt… want bezoedeld wórdt het, in a way, en ik ben te stronteigenwijs om mee te willen lopen in waar ‘de massa’ mee dweept.
    (Daar begin ik nu echter zachtjesaan van terug te komen, want als zóveel mensen iets zo vreselijk de moeite waard vinden, dan moet er toch iets moois in te vinden zijn..? Zou je denken.
    Maar aan de andere kant: denk aan de Vijftig tinten grijs-hype. De triologie zelf is waardeloze kost, iedereen weet dat, en toch sta ik nog steeds geregeld in de rij naar de kassa achter iemand die met ‘n deel onder de arm staat.
    In hoeverre kun je de kwaliteit van iets vertrouwen wanneer het een hype is? Amen en mee eens.)

    Maar dit is een regelrechte schat. Een familieschat, ook nog ‘ns.
    Die hype erom maar negeren, dan, en koesteren wat je daar aan bijzonders hebt.

    En welke boeken mij levenslessen bijbrengen?
    Het gehele oeuvre van Arthur Japin. Ik koop zijn nieuw verschenen boek altijd ongeacht of het verhaal/de hoofdpersoon me aanspreekt: zijn verhalen komen regelrecht binnen.
    En juist de regels ‘tussendoor’; daar staan rake dingen in, die onderstrepen wat ik zelf met schade en schande geleerd heb (dan troost het, te lezen dat een ander tot eenzelfde conclusie is gekomen), en het sterkt het vertrouwen in het eigen kunnen, het eigen zíjn. Wat een ander ook van je mag denken. Zijn observaties helpen, om me daar minder door te laten raken.)

  4. Nienke 11 februari 2013 at 13:36 #

    (en prachtige foto’s weer!)

  5. Danique | 88Forever 11 februari 2013 at 13:38 #

    Wauwie, wat een supermooi zelfportret! Ik heb Lord of the Rings ook gelezen toen ik ongeveer 14/15 was, ik vond het echt super en begrijp dat je het zonde vindt dat er films van uitkwamen. Die doen de schat van het boek en de Tolkien-wereld waar je zo lang in je hoofd in woonde geen eer aan, vond ik altijd. Ik was vroeger als kindje erg onder de indruk van Kleine Sofie & Lange Wapper (over een ziek meisje en hoe oneerlijk het leven soms kan zijn) en ik heb Life of Pi meerdere keren gelezen, maar ik denk dat je uit bijna elk boek wel meer over het leven kan leren dan je in eerste instantie denkt. Over hoe mensen reageren en karakters in elkaar zitten bijvoorbeeld, of over hoe de wereld in elkaar zit, hoe je tegenslagen aanpakt en je er zelf iets bijzonders van kunt maken als je maar volhoudt en avontuurlijk bent. En boeken houden je fantasie op gang, wat ook belangrijk is voor een mooi, creatief leven. Ja, lezen is fijn 🙂

  6. Marlous 11 februari 2013 at 14:00 #

    Ik lees boeken vooral om te ‘vergeten’ en te verdwijnen in een verhaal (en dus ook voor even uit verdriet of andere ellende). Maar inderdaad: Lord of the Rings is ‘by far’ het ultieme, hoopgevende verhaal in mijn ogen. xx

  7. Maaike 11 februari 2013 at 14:27 #

    Ik zou willen zeggen dat ik ‘Nevelen van Avalon’ door Marian Bradley in één adem heb uitgelezen, maar daarvoor is het toch echt te dik. Dit boek las ik voor het eerst toen ik 18 was. Zooooooo mooi! Ik werd er helemaal in meegenomen. Ken jij het ook?
    En je zelfportret is prachtig. Het reflecteert je ‘nu’.

  8. Maaike 11 februari 2013 at 14:27 #

    En snelle ik… Marian moet Marion zijn!

  9. blijmetkleur 11 februari 2013 at 14:49 #

    Wat een prachtig zelfportret! Bij boeken van vroeger denk ik aan Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman en een paar jaar later de serie van De Aardkinderen van Jean M. Auel, kon ik me helemaal in mee laten slepen.
    groetjes, Famke

  10. Judy 11 februari 2013 at 15:16 #

    Wat een mooie foto’s. Ik geniet ervan. En waar het boeken met impact betreft…Roald Dahl. Kleurrijk, fantasievol en vaak hilarisch. En omdat het (in mijn ogen) over kind zijn en blijven gaat.

  11. Ruth 11 februari 2013 at 15:53 #

    Mooi. Ik heb een paar weken geleden het boek(je) ‘het kleine meisje van meneer Linh’ (Philippe Claudel) gekregen & gelezen. Prachtig verhaal over hoe belangrijk een goede vriendschap kan zijn en dat wat anderen denken dat goed voor je is, niet altijd ook automatisch het goede is. Echt een boek dat je in een keer uit leest.
    Mooi hoe je door het lezen van een verhaal vaak weer wat wijze lessen leert. Jij ook een fijne week!

  12. anne-britt 11 februari 2013 at 17:23 #

    Wat een prachtige, prachtige foto.

    Ik zag hem, Arthur Japin, al hierboven staan. Maar dit stukje uit Een schitterend gebrek, veranderde mijn blik en bovendien mijn houding:
    ‘Als ik een ding kan is het liefhebben. Dat lijkt niet veel bijzonders, maar ik ben er trots op. Ik heb het geleerd zoals een zwerfhond leert zwemmmen: omdat hij met de rest van de worp in een jutezak werd gepropt en in een snelstromende rivier is geworpen.
    Die ene die het tegen alle verwachting in gered heeft, dat ben ik. Met in mijn oren nog het gejank van degenen die het niet haalden, moest ik lerenergens van te houden.
    Ik ben niet onder gegaan.
    Ik heb de kant bereikt.
    Ik heb lief.
    Andere mensen dragen hun verdriet in hun hart. Ongezien holt dat hen vanbinnen uit. Het is mijn redding geweest dat ik mijn verdriet aan de buitenkant draag, waar het niemand kan ongaan.’

  13. kleurendurf 11 februari 2013 at 18:19 #

    Mooi portret.

  14. Iris Vank 11 februari 2013 at 18:24 #

    Wat een prachtig portret!!

  15. Ilaria 11 februari 2013 at 18:28 #

    Lovely self portrait Anki!

  16. Stephanie 11 februari 2013 at 18:43 #

    Wat een prachtig zelfportret! Mooi dat transparante. En wat een schat heb je, bijzonder.
    Ik verslind boeken, moet (als ik weer thuis ben) maar eens even naar de titels zoeken 🙂

  17. Nathalie -worldly treasury- 11 februari 2013 at 19:48 #

    Tolkien heerst. Punt. 🙂

  18. Readkapke 11 februari 2013 at 19:54 #

    Juist door de voorproefjes van de films heb ik er helemaal niets mee, ken het verhaal dan ook niet, maar wordt nu wel nieuwsgierig! Mooi portret…

  19. Trude 11 februari 2013 at 20:23 #

    Wat een mooi zelfportret! Heel gaaf. Mijn eerste lievelingsboeken waren Kaplan van Leon de Winter en au pair van WF Hermans en the catcher in the rye van JD Salinger.

  20. Merel 11 februari 2013 at 21:17 #

    Mooi portret zeg. wauw.
    Mijn lievelings als kind waren met voorsprong de Gebroeders Leeuwenhart en Verhalen van de Tweelingbroers.
    Een prachtig verhaal vond ik later ook Shantaram, vol mooie wijze woorden en spannend avontuur.

  21. SanneWierda 11 februari 2013 at 22:15 #

    Ik heb de Hobbit ook gelezen, het eerste deel van In de Ban van de Ring vervolgens ook en halverwege deel twee ben ik blijven steken. Toen begon Frodo met lopen. En lopen. En lopen. De films vind ik overigens geweldig, hoewel ik de ‘Frodo-delen’ tegenwoordig doorspoel.

  22. Herbie 11 februari 2013 at 23:05 #

    Tom Bombadil is een personage in de fictieve wereld Midden-aarde van de Britse schrijver J.R.R. Tolkien. Hij speelt een rol in het eerste deel van In de Ban van de Ring. De hobbit Frodo en zijn vrienden Sam, Merijn en Pepijn ontmoeten Tom Bombadil in het Oude Woud, als hij hen te hulp schiet in een benarde situatie. Hij is een mysterieuze figuur, die zo oud is als de wereld, herder is over alles in zijn gebied maar teruggetrokken leeft met de vrouw Goudbezie. Hij zingt veel en spreekt ook vaak in versvorm. Hij speelt slechts een kleine rol in het verhaal, maar achter zijn merkwaardig voorkomen blijkt grote kennis en inzicht schuil te gaan. Zo kan hij de Ringdrager zien terwijl deze zich onzichtbaar heeft gemaakt en kan hij zelf de Ene Ring omdoen zonder dat dit enige invloed op hem heeft.
    Een mens die voelt en weet waar het in het leven echt om draait. Zonder deze persoon waren de Hobbits nooit verder gegaan op hun queeste. Een inspirator, een hoofdstuk in een enorme trilogie die ik drie keer heb herlezen voordat ik verder kon gaan in het spannendste en meest inspirerende boek dat ik ooit heb gelezen. Tom wist waar de reizigers aan begonnen en hij inspireerde hen met zijn vrolijkheid, wijsheid en niet ophoudende zang en geneurie.
    De parallel met jouw blog is niet ver te zoeken. In sombere tijden weet jij mensen te inspireren met jouw kleuren, creativiteit en onophoudende positieve benadering van de dagelijkse realiteit. Als je dan echt de bodem bereikt, weet je dat nog op de meest pure en oprechte manier weer te geven. Respect…!
    Ik was oprecht geraakt door jouw post en de bijbehorende foto spreekt boekdelen.
    Voor de eerste alinea heb ik gebruik gemaakt van van Wikipedia voor de mensen die wel de films kennen, maar het boek niet gelezen hebben.
    Anki, houd moed! Je hebt veel te geven aan deze wereld. En voor de mensen die alleen de films kennen……. Ga de boeken lezen!!
    Groet, Herbie

  23. Atelier Mama Bee 12 februari 2013 at 10:20 #

    Wauw, Anki, wat mooi gezegd.

    Liefs,
    Bianca

  24. Katrien 12 februari 2013 at 12:11 #

    Een boek dat voor mij wel wat veranderd heeft is “volgens Maria Magdalena” van Marianne Fredriksson.
    Ik zou niet zeggen dat het mijn lievelingsboek is, maar het heeft mij ergens wel geraakt.
    Het is (zogezegd?) gebaseerd op een evangelie dat Maria Magdalena zou hebben geschreven, en dat het Vaticaan zou willen vernietigen. Maar het hele Jezus-verhaal is daar heel menselijk en gewoon in beschreven, en vooral met veel liefde.
    En het heeft mij geraakt omdat ik daarvoor Jezus maar stom vond, en daarna vond ik hem wel sympathiek, en “een voorbeeld”.
    Voor de rest is er niks veranderd in mijn leven, en ik geloof ook niet echt. Maar ik vind mijzelf nu wel een christen, in de zin van “Jezus was een heel goed iemand, en waren er maar meer zo, en ik ga proberen ook zo te zijn”.

  25. Noortje 12 februari 2013 at 18:26 #

    Ik hou ervan om me mee te laten slepen in verhalen die zich afspelen in een andere cultuur. Zo is Het Lelietheater van Lulu Wang één van mijn lievelingsboeken. Maar ook Duizend schitterende zonnen van Khaled Hosseini heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Dit soort verhalen doen je beseffen wat een groot geluk wij hebben, geboren te zijn in een vrij land.
    Hoe dan ook leer je altijd wel íets van hoe een personage omgaat met bepaalde zaken die op dat moment misschien herkenbaar zijn voor jou als lezer.

  26. Marcha 12 februari 2013 at 19:12 #

    Heel mooi portret!
    Ik heb de hobbit in het engels gelezen en eerlijk gezegd; ik werd gek van die rijmpjes! 😀 (of zou het zijn geweest dat mijn engels niet goed genoeg was?) Anyway, geen boek meer gelezen daarna. Van Tolkien dan he?! Want boeken lezen doe ik in het algemeen graag!
    Ik heb een favoriete schrijver; John Irving. Ik duik gewoon graag in zijn verhalen 🙂 En ‘extreem luid en ongelooflijk dichtbij’ is het laatste boek dat echt indruk heeft gemaakt op mij.
    Ik leer trouwens van elk boek 🙂

  27. Sacha (maarnietvangrijs) 12 februari 2013 at 21:19 #

    Prachtige foto, wauw!!

  28. mamajulesbrussels 12 februari 2013 at 21:55 #

    wauw! supermooi die eerste foto.
    blijven doorgaan he! 🙂

    http://mamajulesbrussels.blogspot.com

  29. Malin 12 februari 2013 at 23:38 #

    Mooi mysterieus zelfportret.Ik kan je overpeinzingen haast horen.
    Zelf ben ik toevallig net alle LOTR films vanaf aan het wegkijken met mijn zieke zoon.Visueel sterk,maar inhoudelijk raakt het me niet echt.Word door je post wel geïnspireerd dan maar eens de boeken te gaan lezen.

  30. tessa 13 februari 2013 at 15:28 #

    wauw wat een prachtig portret van je!

  31. Marjanne 14 februari 2013 at 00:05 #

    Prachtig zelfportret! En dat verhaal van The Lord of the Ring is herkenbaar. Koester hier ook de hele Tolkien serie, boeken die ik eind jaren 70 las als tiener. Deel II met de enten en de elfen las ik zelfs in 1 dag uit. De film kwam absoluut niet overeen met mijn leeservaring. Te donker, teveel geweld. Ingekleurd door anderen. Geef de voorkeur aan mijn eigen beeld en invulling die de woorden in die boeken opriepen. Best eigenwijs maar wel waardevol voor mijn beleving en fantasie!

  32. Deb 14 februari 2013 at 09:42 #

    Mooi!

    Voor jou & de jouwen ook een fijne week!

  33. Denise 14 februari 2013 at 20:16 #

    Mooi geschreven en mooie foto’s!

  34. Froukje 16 februari 2013 at 08:03 #

    Lieve Anki,
    Zoveel wijsheid zit er in de boeken van Tolkien. Die wijsheid heb jij je al eigen gemaakt. Gek maar fijn dat die wijsheden dan vanzelf in je hoofd omhoog komen in tijden dat ‘het minder goed’ gaat.
    Liefs
    Froukje

  35. reina 23 februari 2013 at 07:27 #

    de alchemist, paulo coelho, voor mij heel waardevol, mijn bijbeltje zeg maar.. als ik zo nu en dan weer richting zoek lees of luister ik hem weer! en elke keer keer ik er iets nieuws van, heel bijzonder! en jouw never grow up poster hangt ook boven de eettafel om nooit te vergeten hoe belangrijk dat is, thanks! 😉

  36. itsmeekaa 27 februari 2013 at 16:52 #

    Hele mooie woorden van Gandalf (offeh, Tolkien 😉
    Belangrijk om aan vast te houden in moeilijke tijden. Sterkte!

Geef een antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.