Tag Archives | zingen

Cornerview: six years ago

Ik ben geen officiële Cornerview-deelneemster, maar vandaag raakte ik geïnspireerd door Guusje’s post over wat ze zes jaar geleden aan het doen was. In november 2004 was ik namelijk op Curacao. In die tijd speelde ik, in Nederland, veel samen met een zanger van Curacao. Hij stond daar regelmatig in de hitlijsten met wereldhits/covers, vertaald in het Papiaments, de taal die op Curacao veel gesproken wordt. (naast Nederlands) Ik had hem geholpen met het inzingen van wat nummers en toevalligerwijs was een van die nummers op één terecht gekomen in de Curaçaose hitlijsten. (Het was een cover van dit nummer, maar dan dus in het Papiaments. Ik zal eens zoeken of ik er nog opnames van heb ergens) Bij een ‘hit’ hoort een concert, dus ik mocht mee naar Curacao om als gastzangeres op te treden. Ik voelde me net een echte ster; voor drie keer één liedje even op en neer naar Curacao. Het was allemaal niet zo sensationeel als het lijkt hoor, want Curacao is klein, er is niet zoveel nodig voor een hit, maar toch was het een groot avontuur. Wat een lieve, warme, gastvrije mensen wonen er op dat eiland!

Six years ago, I was on a great adventure with a friend of mine who was a (relatively) big artist on Curacao. I went to Curacao just to sing one song three times during his concerts. What a nice, friendly island!

2

Stom!

Vroeger, voordat ik zwanger raakte van Wolf, was ik een Stoere Artiest. Spelen hoorde bij mijn leven, meestal vier of vijf avonden per week. Alles veranderde toen ik moeder werd. Ik was ineens niet meer onbevangen. Ik werd minder zeker van mezelf, zenuwachtiger, alsof ik ineens wist wat er te verliezen is in het leven. Het moederschap maakte me geen makkelijker mens, vooral niet voor mezelf. Op mijn spel had het invloed, die onzekerheid. Vaker koos ik ervoor met een lieve mede-artiest op te treden in plaats van alleen. Ik koos voor bekende locaties, veilige situaties en vond het prima zo.
Deze week werd ik gebeld door een oude opdrachtgever, eentje waar ik vaak voor speelde toen Wolf er nog niet was, in de randstad. Of ik alsjeblieft kon komen zingen, ze zaten omhoog. Ik was er ruim twee jaar niet geweest. Stréss dat ik gehad heb deze week, niet te filmen. Ik heb er zelfs over gedroomd. Dat ik het niet meer kon, mijn tekst zou vergeten, dat alle collegae me slecht zouden vinden, de hele toestand passeerde de revue. Vanavond moest ik erheen, alleen. Kom ik daar aan, zie al die mensen weer die ik toch wel gemist bleek te hebben (en zij mij! Ik was ook erg blij om hem weer eens te zien) en vanaf de eerste noot is het goed, ben ik in mijn element. Heb ik me de hele week voor niets druk gemaakt. Dát is dus echt stom. Ik moet mijn oude artiesten-ik maar weer eens gaan zoeken. Ze is namelijk erg leuk.

About being insecure about one of the things in life I love the most and how stupid it is to feel this way.

6