Ik heb ooit eens op een hele nare manier mogen ervaren dat je heel voorzichtig moet zijn met het delen van vervelende dingen in je leven, vooral online. Daarom is het hier wat stiller de laatste tijd; ik wil geen mensen lastig vallen met verhalen over Mus, die alwéér, of eigenlijk nog steeds ziek is, of met andere nare dingen die spelen. De wereld van anderen lijkt altijd mooier, het gras aan de overkant altijd groener en op internet helemaal. Feit is dat we allemaal gewone mensen zijn, met allemaal onze eigen lasten en problemen, groot of klein. Vandaag dus maar weer eens wat blessings, om de moed erin te houden: een blaadje in hartjesvorm, vastgevroren in een ijspegel, die Wolf me kwam brengen. Een bloesemtak in december. Twee truien voor Mus, in de sale bij H&M en het boek New Dutch Photography Talent 2012, dat ik voor mezelf kocht en waarvan ik bij elke bladzijde die ik omsla, even stil word. Schoonheid is overal om ons heen, de kunst is het te (blijven) zien. Geniet van het decemberweer!
Just some photo’s of our everyday life. Wolf brought me the heart-shaped frozen leaf, so sweet and beautiful. I bought blossom in december, isn’t that odd and wonderful at the same time? Every page of the book New Dutch Photography Talent amazes me; so much talent and love for photography. I bought sweaters for Mus at H&M‘s sale. These cold days before christmas I try to remember that beauty is everywhere around us, it’s up to us to notice or ignore it.
Wat een mooie woorden… Sterkte Anki, ik weet als geen ander hoe machteloos het voelt als je kind is. Hou vol, je kunt het!
Wat sneu.. Kinderen die ziek zijn is zo vervelend. Zo machteloos en verdrietig. Heel veel sterkte met je kleine vriendje en met misschien andere dingen. Liefs, Martine
Ps mooi dat bloemetje. Bewaren in een doosje of een boekje.
beterschap & liefs!
Veel beterschap voor Mus en hopelijk lacht het leven je snel weer toe!
Lieve Anki,
Dat zijn mooie blessings! En je valt niemand lastig, maak je daar maar niet druk over. Soms zijn er vervelende dingen en problemen maar, heel fijn, ook mooie dingen. Jouw blog is, denk ik, een inspiratie voor velen. Ik wens je sterkte met je lieve Mus en wat er verder misschien nog aan de hand is!
Liefs
Stephanie
Hopelijk gaat het snel weer beter met je kleintje (en met jou!) – mooi geschreven en fijne blessings! Liefs xx
Wat een mooi ijspegel met dat blaadje. En wat naar dat Mus zoveel ziek is. Zou het opschrijven (maar het niet online zetten) misschien kunnen helpen? Neem de tijd, ik blijf je sowieso volgen! Liefs
Op de een of andere manier heb ik het nare idee gekregen dat je je haast persoonlijk ‘aangevallen’, danwel geraakt hebt gevoeld door mijn blog van laatst over ‘de dingen die kunnen steken’..?
Misschien heb ik het helemaal bij het verkeerde eind (kan zomaar! – in mijn kop schiet de laatste tijd wel meer verkeerd :-/), maar anders wil ik bij deze toch graag zeggen en benadrukken dat het verre van aan jou (of over jouw blog) gericht was. Ik weet dat er zaken spelen die jou flink op de nek zitten, en die je verdrietig maken. En inderdaad: voor iedereen geldt dat ‘ie zijn kruis te dragen heeft, in deze idioot enge tijd helemáál: de zorgeloosheid (die ik soms zo kan/kon benijden) is vaak (al dan niet opgehouden) schijn.
Wat je op je log wilt vertellen is jouw keuze. Veel zaken lenen zich daar niet voor, want inderdaad: niet iedereen weet daar even tactvol mee om te gaan. Helaas.
En: het is goed om het open te breken: het leven ís niet alleen maar mooi en geweldig en een mega achtbaanrit: er zitten ook verdomd lelijke scherpe kanten aan.
Dat openbreken doe jij hiermee ook, zonder specifiek dingen die spelen te benoemen (want het is je goed recht om dat deel te beschermen, daar heeft niemand een f•… fuchsia mee te maken).
(Wáárom lijkt er zo’n taboe op te rusten om gewoonweg te antwoorden dat het ‘nu even k•t’ gaat, in plaats van het geijkte: ‘oh hm ja, alles gaat goed, en met jou’?!)
Beterschap gewenst voor Mus..! En heel veel sterkte, liefde, gezondheid, geluk en fikse mazzel: daar waar jij en je gezin het nodig hebben. X!
Ha Anki, het ziet er online vaak zo mooi uit dat we wel eens vergeten dat er ook een andere (ok, iets mooiere wereld) achter zit. Het vergt moed om deze kant ook te delen (maar is soms ook een opluchting, weet ik uit ervaring). Niets menselijks is ons vreemd.
Sterkte…
Counting your blessings is mooi om de dingen te zien die fijn zijn of voelen, soms in weerwil van wat (er) minder is. Zeker niet om alleen maar het groene gras te laten zien, maar wel zelf bewust te zijn wat groen is tussen alle minder mooie dingen. Ik ben er blij mee om in navolging van jou dit geregeld vast te leggen op mijn blog. Veel liefs voor kleine zieke Mus, jouw andere lieve mannen en jezelf! X
Herken het thema ‘groei’ in je foto’s van vandaag. Natuur, groen, talent (en garderobe 😉 )
@Nien nee hoor, heeft niks met jou te maken, echt niet. Vind het juist heel goed dat jij het wél kan delen, dat gewoon doet. Mijn blog is daar te groot voor geworden. Dat is vooral fijn natuurlijk, en goed en leuk voor mij en mijn bedrijf, maar maakt ook dat iedereen iets vindt van wat ik post. Het zal niet de eerste keer zijn dat er weer een topic wordt geopend op een forum, of ik een vervelend mailtje krijg over iets wat ik schrijf en helemaal niet naar bedoel. Dat maakt dat ik me inhoud. En selectief ben in wat ik deel. Maar dat is altijd zoeken, want dit blog is bovenal wie ik ben en ik wil dicht bij mezelf blijven. En dat levert zo nu en dan dus wrijving op. Don’t worry! En bedankt voor je lieve woorden. xx
fijn dat er ook mooie dingen zijn. En dat je die kunt blijven zien, en zelfs aan ons wil laten zien! Sterkte met alles, en een knuf voor je kleine mannen (toffe truien trouwens!)
Blij dat te lezen!
Maar wacht… er zijn mensen die een forumtopic gebruiken om te zeiken over jouw blog?! Niet te filmen. Al geloof ik dat meteen, want ik heb het helaas vaker gezien: mensen die een ander het succes domweg niet gúnnen. (Een tikje jaloezie is één ding, maar dat stuk wrok wat sommigen lijken te ontwikkelen… Dat kan nooit gezond zijn, zo moet je maar denken. ;-))
Jouw blog, in mijn bescheiden mening ;-), zou nooit zo geliefd zijn geworden, nooit zo opgevallen zijn wanneer er niet zo’n lief en authentiek mens achter zou zitten.
Ik snap van de ene kant absoluut dat je daarom, je handen al meer dan eens gebrand, niet zomaar meer alles wilt (of durft te…) delen. Van de andere kant… is dat ook zonde! Wanneer het je afremt, wanneer het een stuk blogplezier grondig zou bederven.
Mensen die een ander naar beneden halen in de hoop zelf verder te komen, vergaren uiteindelijk alleen soortgelijke lui om zich heen: daar is weinig constructiefs aan. Maar ik kan me indenken dat het je steekt: daarbij kan een mail best persoonlijk binnenkomen. He, bah.
Ojee, ik leef met je mee lieve Anki. Het lijkt me heel lastig de grens te bepalen in wat wel/niet delen op jouw mooie blog en vind het jammer dat het nodig is. En arme Mus, beterschap en sterkte jullie!
Tja moeilijk is dat he, ik vind het zelf ook ontzettend moeilijk waar mijn persoonlijke grens ligt (want dat is sowieso voor iedereen anders), aan de ene kant voelen de medebloggers soms ontzettend dichtbij en heb ik de neiging om bepaalde dingen te delen, aan de andere kant wil ik mijn blog ook graag gezellig en luchtig houden, bovendien worden dingen vaak anders opgevat dus dat is ook al oppassen. Bepaalde dingen kan ik beter in real-life met mensen bespreken maar er ontglipt mij ook wel eens een frustratie. Hoe dan ook snap ik niet waarom mensen elkaar aanvallen op persoonlijke keuzes en ook nog in moeilijke situaties! Kusje voor Mus en sterkte met alles wat er speelt! (en bedankt voor het laten zien van jouw blessings!)
Wat mooi om te lezen, en je hebt helemaal gelijk, we zijn allemaal maar mensen met onze ups en downs, maar ik houd de ‘narigheid’ in mijn leven meestal liever privé… Hoewel ik bloggers respecteer als ze wel die downs neerschrijven.
Ik lees hier vaak mee, maar reageer eigenlijk nooit. Heb het gevoel dat elke comment je nu misschien wel iets kan ‘doen’ dus ik reageer toch maar 🙂 Ik leef ook met je mee, wat een ontzettend naar gevoel moet dat zijn, er geen macht over hebben en zoveel akelige dingen die gebeuren ‘gewoon’ omdat je blogt. Veel sterkte en beterschap voor jou en je kleine man! En hé, kop op! Er zijn inderdaad nog zoveel mooie dingen in de wereld.
Ach, die Mus. Dat is niet fijn als je kindje steeds ziek is en er allerlei dingen niet zo lekker lopen.
Sterkte, Anki.
lieve Anki,
Ik ben een lezer (en kijker) van je log maar door deze laatste post werd ik zo geraakt dat ik jullie sterkte wil wensen. Vreselijk als zo’n klein mensje maar ziek blijft. Zorgen, twijfel, machteloosheid en slaapgebrek pffff …. en dan nog zo’n schijnbaar (!) weerloos mannetje. Een lastige tijd voor jullie gezin: ik wens jullie al het goeds!
en verder: ik geniet van je weblog.
Lieve Anki, jij bent zo’n grote inspiratiebron voor zo velen. Voor mij zeker, je hebt me heel veel goeds gebracht zonder dat je dat wist. En ik weet zeker dat dat niet alleen voor mij geldt. Ik vind het dapper dat je zoveel met ons durft te delen. We zijn allemaal maar gewoon mensen, wat je bij een ander ziet lijkt soms beter/mooier en het lijkt vooral allemaal gemakkelijker te gaan. Maar het is overal wel wat. Zolang je het geluk maar bij jezelf en je geliefden vindt, in de kleine dingen. Soms is het fijn om je wereld wat kleiner te houden, je hebt groot gelijk. En gedrochtige opmerkingen van gedrochtige types op gedrochtige forums… tja… laat ze gaan. Ik snap dat de onaardige opmerkingen van die (hersenloze) types je kunnen kwetsen, maar het belangrijkste is dat jullie gelukkig zijn. De blessings zijn een geweldig middel om dat te blijven realiseren! Een beterschapsknuffel voor die kleine Mus en een dikke pluim voor jou! X
Denk maar zo dat er mensen zijn die het niet erg vinden wanneer je even belt en al je frustraties er uit gooit en je hart even helemaal lucht en die mensen dat dan ook begrijpen. Ik ben er daar eentje van … je hebt mijn nummer. Veel sterkte lieve Anki x
sterkte anki.
wat een prachtig kado kreeg je van wolf, wat mooi ook dat hij het ziet, de schoonheid herkent. dat hebben jullie goed gedaan!
Take care. X
Herkenbaar. Ik zet ook nooit op mijn blog hoe het écht gaat. Een blog is ook een mooi droomwereldje om af en toe naartoe te vluchten voor mij. Of zoiets
Lieve Ankie (al ken ik je alleen maar ‘digitaal’) wat enorm zielig voor die kleine mus, heel veel beterschap! Hopelijk is hij er snel weer bovenop. Het lijkt mij erg lastig om te gaan met kritiek die je ongetwijfeld krijgt als het inderdaad ‘erg groot’ is geworden allemaal. Blijf wie je wilt zijn er zijn al genoeg anderen!!
lieve groetjes! Anouk
Ja dat blijft lastig he!!
Wat wel en wat niet er op zetten!
Raar als mensen zo lelijk doen,snap ik echt niks van!!
Ik hoop dat het echt snel beter zal gaan met Mus!
En wat een mooie vondst van Wolf!!
X uit Friesland (dat durf ik dan wel weer toe te geven :-))
hey
als je nog leuke kleertjes voor mus zoekt, via mn blog krijg je extra 10% bij de leuke webwinkel minirepublic.
zeker de moeite! mini rodini aan -50% enzo! 🙂
en veel beterschap voor het kleine ventje!
xxx
http://www.mamajulesbrussels.blogspot.com
Ik vind het verdrietig om te lezen dat je niet kunt delen op je blog wat je zelf zou willen delen… en vooral erg jammer.
Veel sterkte voor jou en je mannen en beterschap voor Mus! X
vind het toch een mooi stuk anki, ondanks de minder vrolijke boodschap die je beschrijft. ik bergrijp zelf niets van die negatieve reacties die mensen ventileren. we proberen denk toch allemaal zoveel mogelijk van ons leven te genieten, en het zo fijn mogelijk te maken.. en dat iedereen ook minder leuke, soms heel hefitge, nare dingen meemaakt lijkt me ook niet meer dan logisch. we leven niet in een sprookje. maar een blog is niet te vergeten maar een heel klein stukje leven dat je van iemand ziet. en iedereen kiest er zelf voor wat hij wel of niet met anderen wil delen. dat is toch helemaal aan jezelf, hoe groot of klein je wereld van lezers ook is. ik vind je blog heel fijn, en kijk altijd met plezier naar je kleurrijke foto’s van jullie omgeving.
sterkte nog met kleine mus. en de andere dingen die niet makkelijk voor je zijn.
lieve groet
Wat een mooie bloesemfoto! Knap dat je ondanks de zorgen om je kleine mannetje toch nog weet te genieten van kleine dingen. Hopelijk gaat het snel weer beter met Mus!
Ik denk echt dat de negatieve reacties van anderen voortkomen uit eigen frustratie van betreffende personen, maar neemt niet weg dat het vervelend is en dat je daar verdrietig van kunt worden. Toch hoop ik voor je dat je gewoon lekker blijft doen wat je wilt doen, in het echt en op je blog! Sterkte met het zieke manneke en met wat je bezig houdt! X
Wauw Anki, dikke knuffel…wat bijzonder goed van je om je te richten op de ‘blessings’ én daarnaast jammer dat je je niet vrij genoeg meer voelt om te plaatsen wat jij zou willen omdat ‘anderen’ daar een mening over zouden kunnen hebben! Vergeet niet dat (ver-)oordelen meer over die ander zegt dan over jou! Hoop dat Mus snel opknapt, aan de gave, warme truien zal het niet liggen! X
Ah get, wat naar dat Mus blijft kwakkelen! Wens hem heel veel beterschap!
En ja, ieder huis heeft z’n kruis. 🙂
Wel vervelend dat er gewoon (naja, ongewoon is meer het goede woord) mensen zijn die nare dingen gaan zeggen op een forum. Hopelijk kan dat steeds vaker ‘aan je reet roesten’ wat die mensen denken 😉
Lieve Anki,
Arme mus, ik hoop dat hij snel weer opknapt! Laat de lente maar weer komen… Wat extra sterke zonnestraaltjes kunnen die kleintjes wel gebruiken momenteel (hier ook)…
En voor jou… vervelend dat je hier niet je hart kunt luchten. Hopelijk heb je om je heen wel mensen waarbij dat kan. We zijn inderdaad allemaal gewone mensen, ieder op onze eigen manier en met onze eigen ´blessings´ en problemen. Ik heb je wel ervaren als een bijzonder fijn, open en oprecht mens (zo gewoon als je bent ;-)). Ik hoop dat je je snel beter voelt en de niet-fijne-dingen-die-spelen mogen verdwijnen of op hun pootjes terecht komen. Sterkte!
Liefs,
Rianne.
Hoi Anki,
Ik kwam weer eens aanwaaien. Ik weet niet wat er speelt maar wens je sterkte en wijsheid. Doe wat je hart je ingeeft, dan is het altijd goed!
Liefs!
Goed geschreven en sterkte met alles! Keep your head up! 🙂
Anki, trek je niets aan van een paar puberale meiden die oordelen over anderen.
Je hebt echt talent om te schrijven, te fotograferen, te stylen, mensen aan het lachen te maken, te ontroeren en je bent vast ook nog een geweldige moeder.
Jaloezie heet zoiets, laat ze. Hoe makkelijk ik dit nu ook zeg, ik weet het.
Ik ben in ieder geval fan! En beterschap voor lieve Mus!
Allereerst vier dikke kussen voor jullie!
Afgelopen vrijdag op de Intensive Care droeg ik jouw sjaal. Die mooie, met fluorgeel. Voor een beetje extra oempf. En die zat er zeker in, na bijna twee jaar nog zo voelbaar. Af en toe lees ik tussen de regels door je zoeken naar “wat wel online” en “wat voor jezelf”. Ik heb ook m’n portie negativiteit wel gehad en wilde bijna ophouden met bloggen…. Het moet tenslotte wel leuk blijven? Maar tegelijkertijd vind ik dat er ook gewoon ruimte moet zijn voor het echte leven. Zonder gouden randjes.
De grote vraag is volgens mij waarom je blogt. Voor jezelf, voor je publiek, als marketingtool voor je producten etc. Ik heb dat heel eerlijk onder de loep genomen, flink geslikt, en ben toen doorgegaan. Er is volgens mij niets mis met wat introspectie. Doe wat bij je past en pas goed op jezelf!
Precies daarom is het bij mij ook een beetje stillig…
heb mijn buik soms een beetje vol van alle schijn en bemoeienissen van de internet/blog wereld.
Dikke kus voor jullie!
nou…. dan plaats ik alleen even een smiley ding…… of zo’n respect duimpje of of nou gewoon iets van okee enzo….
Jeetje, ik schrik van je berichtje. Zit met open mond te lezen! Helaas weet ik wel wat je ermee bedoeld. Mensen oordelen graag zonder het echt te weten. En denken verder ook niet na of vragen het je niet eens. Bah gewoon zo naar. Ik vind die overweging ook erg moeilijk. Wat schrijf je wel en wat niet. Maar je moet ook denken … ach die mensen weten niet beter.
Ik vind je blog geweldig. Je schrijf mooie dingen, geeft inspiratie en je maakt ook nog eens prachtige foto’s. Ik vind je bijzonder en je hebt mij met je blog en je lieve post veel kracht gegeven.
Kus voor jullie zieke kleine man. Hopelijk gaat het snel wat beter met hem!
Liefs Marielle
Wat ben je toch een mooi en eerlijk mens! Ben zo blij dat ik je tot mijn virenden mag rekenen.
Bloggen begint als een uitlaatklep, verzameling van momenten en herinneringen. En voor je het weet ben je (zeker met een persoonlijk blog) een soort ‘publiek bezit’. Fijn als mensen nog even gaan na stampen als je je toch al even low voelt. Maar die mensen moeten leren dat er een back, escape of kruis button op internet zit!
Aan de hoeveelheid reacties bij iedere post die je plaatst kun je zien dat je een groot online support team hebt. En zoals Yvonne al zegt… Ook offline!
Lastig die digitale openheid. Soms kan het gewoon fijner zijn om dingen even voor “jezelf” dwz je eigen wereldje te houden.
Je blog blijft geweldig.
Ik hoop en bid voor jullie dat die lieve Mus snel een flinke gezonde jongen mag worden.
Alle goeds!
groetjes, Franca( die het de laatste tijd ook wat stiller laat worden op haar blog).
Oef… sterkte!
veel liefs X!
Hè wat rot, sterkte…and keep on counting! xx
sterkte met alles Anki x
dag Anki,
ik ken je niet, alleen via je blog
en dat wat je laat zien en verteld maakt me vaak blij en vrolijk
natuurlijk weet ik ook dat achter een blog een echte wereld schuilt
een die anders en minder mooi, vrolijk of perfect
en ook ik vind het moeilijk daar een evenwicht in te vinden
het raakt me te lezen dat mensen werkelijk de moeite nemen een forum te starten om te katten
ga iets nuttigs doen! zou ik willen roepen
maar wat me vooral ook raakt is te lezen over het weer ziek zijn van Mus
onze oudste was vroeger heel veel ziek, was er iemand verkouden, kreeg hij longontsteking
maar nu is het een grote sterke kerel van bijna 15 en kijk ik met bewondering naar hem op
lieve Anki, heel veel sterkte met alles
ik omarm je
Patrice A.