Zilverblauw
family, photography, interior design, everyday life, conceptual thinking and everything else
Ik denk dat Mus later een dichter wordt. Hij zegt dingen zó puur en vol gevoel dat we er dagelijks van staan te kijken. Van de week had hij er weer eentje die zó, hup, binnen kwam. “Is het al lente mama? Ik wil zo graag bloemen zien. Niet één, maar heel veel bloemen. Ik wil velden vol bloemen zien”.
I think Mus will become a poet when he grows up. Or actually: I think he already is a poet, with all the sweet, beautiful and sensitive things he says. I hope he remains one when he grows up.
Via Instagram vond ik dit nieuwe Poolse bookazine, een kruising tussen een magazine en een boek, ‘Fathers Quarterly‘. Het gaat -zoals de naam al doet vermoeden- over vaders en portretteert op tijdloze wijze vaders en hun kinderen. Het is een bookazine naar mijn hart: schitterende fotografie van het dagelijks leven, de omgeving en natuur, met verhalen van vaders en hun kinderen in de hoofdrol.
Toen ik vorige week alleen in Zeeland was, heb ik veel nagedacht over het ouderschap. Het was voor het eerst in 8 jaar tijd, dus sinds de geboorte van Wolf, dat ik helemaal alleen was, zonder andere mensen om me heen. Ik bedacht me dat het best bijzonder is hoe het ouderschap mijn leven heeft veranderd. We startten met z’n tweeën, als twee individuen. Daarna werden we een gezin. Op dat moment gingen we op een soort ontdekkingstocht, waarin we onszelf en de ander helemaal opnieuw moesten uitvinden.
Sommige vrouwen zijn geboren moeders, ze willen al moeder worden sinds hun jeugd. Dat geldt niet voor mij. Ik ben vooral mezelf en daarnaast moeder, al klinkt dat misschien wat gek. Het betekent niet dat ik minder van mijn kinderen hou of minder geniet van het familieleven, wel dat ik naast het moederschap ook graag dingen voor mezelf en samen met Casper doe en die dingen ook belangrijk vind. Misschien heeft dit te maken met het feit dat we Wolf kregen toen ik relatief jong was, (25) misschien voelt iedereen het wel zo. Hoe dan ook, ik vind het ouderschap en wat dat met jezelf en je partner doet enorm fascinerend en ik bekijk het ouderschap nog elke dag vol verwondering. Dit soort bookazines dus ook. Als je wilt kun je hier meer lezen over Fathers Quarterly. Geniet van de woensdagavond!
I discovered this new Polish bookazine ‘Fathers Quarterly‘, about fatherhood and everyday life. I love the beautiful photography, the stories (in English) and the simple yet strong design of this new publication. You can read more about Fathers Quarterly here.
Deze foto maakte ik vandaag met een van mijn oudere camera’s, om te gebruiken in mijn boek bij de uitleg van verschillende lenzen. We hebben eigenlijk vakantie, maar ik ben de hele week al zoveel mogelijk aan het schrijven. Een boek maken is (tot nu toe) erg leuk, maar het voelt heel gek om na bijna vijf jaar ineens even niet bijna fulltime met dit blog bezig te zijn. Mijn hoofd zit vol met ‘boek’ in plaats van blog. Goed voor een keer, verfrissend en anders. Het doet me denken aan deze spreuk die Hanke op haar site heeft staan:
“Why do you go away? So that you can come back. So that you can see the place you came from with new eyes and extra colors. And the people there see you differently, too. Coming back to where you started is not the same as never leaving.”
I made this picture today, with one of my old camera’s. It’s for my book. The kids are having a vacation but I’m trying to work as much as I can. Making a book is a great thing to do, but it’s feels like I’m temporarily neglecting my blog. After five years of posting really often, the distance feels both right and wrong at the same time. Right, because it gives me space in my head to create the book, wrong because this place feels so good to me and I want to be here. Reminds me of the Terry Pratchett quote above, as found at sweet Hanke‘s site. Hanke posted some extra pictures of our familyshoot, you can take a look at them here. Happy weekend!
Mochten jullie het leuk vinden: Hanke heeft nog wat extra foto’s van onze familyshoot gedeeld, je kunt ze hier bekijken. Fijn weekend!
Ik fotografeerde mijn nichtje Sterre weer eens, net als hier. Deze foto is haar idee en vertolking van de beroemde uitdrukking ‘horen, zien en zwijgen‘.
I took this picture of my niece Sterre in the snow. This picture is her idea and is based upon the saying audi, vide, tace, also known as the three wise monkeys, or hear no evil, see no evil, speak no evil.
Vandaag deel ik graag wat foto’s met jullie die ik maakte van de nieuwe winkel Daily Poetry in Den Bosch. Ik schreef al eens eerder over Daily Poetry en hun shop-in-shop in Strijp-S’s Urban Shopper. Dat de online wereld soms een magische is, bleek toen ik later Urban Shopper nog eens bezocht en Casper en ik aan de praat raakten met Britt, die samen met Sander het concept Daily Poetry bedacht en realiseerde. We hadden het over creativiteit, het najagen van je dromen en onze gedeelte passie om zo duurzaam en eerlijk mogelijk producten te maken en verkopen. Britt vertelde over hun plannen voor een nieuwe, grotere winkel in Den Bosch en zo kwam het dat ik die winkel een tijdje terug mocht fotograferen.
Daily Poetry verkoopt spullen van onder andere Liekeland, (die ook de toffe raamtekeningen maakte) Ontwerpduo en Plint, maar je vindt er ook prachtige potjes pindakaas en biologische chocolade. Daarnaast vind je er onze houten planken. Achterin de winkel is een fijn horeca-gedeelte. Niet overslaan als je Den Bosch bezoekt. Fijne woensdag allemaal!
A while ago, I had the honor to take photo’s of a brand new store in the city of Den Bosch: Daily Poetry. If you’re ever around, don’t miss this pretty place. Daily Poetry is also located at Strijp-S in Eindhoven. (I wrote about it here) You can read more about the beautiful products they sell at their website. (You can find our cutting boards in their store in Den Bosch, too.) Happy Wednesday dear blogreaders!
